พิพิธภัณฑ์กองทัพอากาศและการบินแห่งชาติ

ตรงกับรัชสมัยของ พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๖ โดยพระบรมวงศานุวงศ์ผู้ใหญ่ทรงริเริ่มขึ้นด้วยหวังที่จะใช้เครื่องบินเป็นอาวุธสำหรับป้องกันประเทศ มิให้ข้าศึกบุกรุกเข้ามาถึงใจกลางของประเทศเป็นสำคัญ นอกจากนั้นยังได้ประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับ
การคมนาคมในยามปกติ กิจการบินในประเทศไทยสมัยแรกๆจึงเป็นกิจการบินทางทหารและกิจการบิน
ทางทหารนี้ได้มีส่วนสนับสนุนเป็นพื้นฐานและเป็นบ่อเกิดอันสำคัญของการบินในกิจการพลเรือน เช่น การไปรษณีย์ทางอากาศ การลำเลียงผู้เจ็บป่วยทางอากาศ การบินพาณิชย์

รัชกาลที่ ๖ ได้ประกาศสงคราม และส่งทหารออกไปร่วมรบ โดยจัดเป็นกองบินทหารบก มีนักบิน ช่างเครื่อง ทั้งนายทหาร นายสิบ และพลทหาร ประมาณ ๔๐๐ คนเศษ ออกจากดอนเมืองเมื่อ ๑๘ มิถุนายน ๒๔๖๑

ภายหลังที่จัดหน่วยเป็น กองบินทหารบก ตั้งแต่ ๒๗ มีนาคม ๒๔๕๗ แล้ว อีก ๓ ปีต่อมา กระทรวงกลาโหม

ได้ยกฐานะขึ้นเป็น กรมอากาศยายทหารบก (มีฐานะเท่ากับกองพล) เมื่อ ๑๘ มีนาคม ๒๔๖๑ เพราะได้มีกำลังพลและยุทโธปกรณ์เพิ่มขึ้นมี กองบินใหญ่ ๓ กองบิน ในปี ๒๔๖๓ ได้เริ่มใช้สนามบินนครราชสีมา โดยจัดให้กองบินใหญ่ที่ ๓ ไปประจำ และในปี ๒๔๖๕ ได้เริ่มใช้สนามบินประจวบคีรีขันธ์ โดยจัดให้กองบินใหญ่ที่ ๑ ไปประจำ

ได้เปิดใช้สนามบินลพบุรี (โคกกะเทียม)

พ่อค้า ประชาชน ได้เห็นความสำคัญของกำลังทางอากาศ ได้ร่วมกันบริจาคเงินซื้อ
เครื่องบินให้แก่ กรมอากาศยานทหารบก ได้ถึง ๓๐ เครื่อง

ได้มีการจัดหน่วยงานในกรมอากาศยานอีก ๒ ครั้ง ตามที่หน่วยได้ขยายตัวมากขึ้น
กิจการเจริญมั่นคงขึ้น กองบินที่ได้ไปประจำอยู่สนามบินต่างจังหวัดก็พัฒนามากขึ้น
จนวันที่ ๑๒ เมษายน ๒๔๗๘

กิจการบินได้มาเริ่มวางรากฐานที่สนามบินดอนเมือง ตั้งแต่ ๘ มีนาคม ๒๔๕๗ ซึ่งเป็นปีเดียวกับที่สงครามโลก ครั้งที่ ๑ ได้อุบัติขึ้น สนามบินดอนเมือง
จึงเป็นฐานที่ตั้งสำคัญและการริเริ่มกิจการต่าง ๆ ทั้งทางการบินในกิจการทหาร
และกิจการพลเรือน ใน ๒๕ ปีแรก นับตั้งแต่เริ่มส่งนักบินไปศึกษาวิชาการบินในปี พ.ศ.๒๔๕๔ นั้น สรุปได้ดังนี้